معرفی
پس از درگذشت دکتر سعید کاظمی آشتیانی موسس پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی به‌منظور تکریم تلاش‌ها و زنده نگهداشتن یاد وی در میان دانشمندان ملی و بین‌المللی، رهبر معظم انقلاب، اختصاص جایزه‌ای با عنوان «جایزه کاظمی» را پیشنهاد کردند تا به‌طور سالانه به دانشمندی اعطا شود که پیشرفت قابل توجهی در زمینه علوم زیستی داشته است.
این جایزه در جهت تکریم از تلاش‌های بی‌وقفه دانشمندی است که زندگی خود را وقف ایجاد تحول و پیشرفت در کیفیت زندگی انسان و کاستن از دردها کرده است. به همین خاطر، جایزه به کسی اعطا می‌شود که در همین جهت گام برداشته و به موفقیت‌هایی نیز نائل شده است.
در همین راستا، یک کمیته داوری از دانشمندان برجسته ملی و بین‌المللی تشکیل شده است تا هر سال نامزدهای دریافت جایزه را تعیین و ارزیابی و به شورای علمی پژوهشگاه معرفی می‌کنند. شورای علمی مسئولیت انتخاب نهایی برنده جایزه را به عهده دارد.
اولین بار این جایزه در سال ۱۳۸۹ به پروفسور رادولف یانیش از آمریکا یکی از خلاق‌ترین دانشمندان در زمینه زیست‌شناسی تکوینی، تنظیمات ژنی، زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی و درمان توسط سلول‌های بنیادی اعطا شد. دومین جایزه به پروفسور هانس شولر از آلمان در سال ۱۳۹۰ تعلق گرفت، محقق مشهوری که طی سالهای متمادی سهم قابل توجهی در پیشبرد زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی داشته است. این جایزه در سال ۱۳۹۴ به پروفسور رابرت لنگر از آمریکا اهدا شد، وی یکی از مهم‌ترین افراد در زمینه بیوتکنولوژی و یکی از بهترین مبتکران در سراسر جهان است. چهارمین جایزه در سال ۱۳۹۵ به پروفسور هانس کلورس از کشور هلند که یک متخصص ژنتیک، پزشک، محقق و استاد ژنتیک مولکولی است تعلق گرفت. کسی که برای نخستین بار سلول‌های بنیادی روده را شناسایی کرد و یکی از محققان برجسته جهان در زمینه سلول‌های بنیادی طبیعی و پتانسیل آن‌ها برای درمان ترمیمی محسوب می شود. پروفسور مایکل دلوکا از کشور ایتالیا نیز در سال ۱۳۹۷ برای تحقیقات خود در زمینه سلول‌درمانی و ژن‌درمانی ترکیبی برای بیماری اپیدرمولیز بولوزا (پروانه‌ای) پنجمین کاظمی پرایز را دریافت کرده است.پروفسور توماس براون (Thomas Braun) از پژوهشگران اصلی مؤسسه تحقیقات قلب و ریه ماکس پلانک در سال ۱۴۰۳ برنده ششمین دوره جایزه کاظمی شد و تمرکز فعلی پروفسور توماس براون بر روی تحقیقات مولکولی تکوین عضلات قلب و اسکلتی، سلول‌های بنیادی و بازسازی بافت‌های انقباضی و همچنین پیری و سازگاری سیستم قلبی عروقی است.
این جایزه در جهت تکریم از تلاش‌های بی‌وقفه دانشمندی است که زندگی خود را وقف ایجاد تحول و پیشرفت در کیفیت زندگی انسان و کاستن از دردها کرده است. به همین خاطر، جایزه به کسی اعطا می‌شود که در همین جهت گام برداشته و به موفقیت‌هایی نیز نائل شده است.
در همین راستا، یک کمیته داوری از دانشمندان برجسته ملی و بین‌المللی تشکیل شده است تا هر سال نامزدهای دریافت جایزه را تعیین و ارزیابی و به شورای علمی پژوهشگاه معرفی می‌کنند. شورای علمی مسئولیت انتخاب نهایی برنده جایزه را به عهده دارد.
اولین بار این جایزه در سال ۱۳۸۹ به پروفسور رادولف یانیش از آمریکا یکی از خلاق‌ترین دانشمندان در زمینه زیست‌شناسی تکوینی، تنظیمات ژنی، زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی و درمان توسط سلول‌های بنیادی اعطا شد. دومین جایزه به پروفسور هانس شولر از آلمان در سال ۱۳۹۰ تعلق گرفت، محقق مشهوری که طی سالهای متمادی سهم قابل توجهی در پیشبرد زیست‌شناسی سلول‌های بنیادی داشته است. این جایزه در سال ۱۳۹۴ به پروفسور رابرت لنگر از آمریکا اهدا شد، وی یکی از مهم‌ترین افراد در زمینه بیوتکنولوژی و یکی از بهترین مبتکران در سراسر جهان است. چهارمین جایزه در سال ۱۳۹۵ به پروفسور هانس کلورس از کشور هلند که یک متخصص ژنتیک، پزشک، محقق و استاد ژنتیک مولکولی است تعلق گرفت. کسی که برای نخستین بار سلول‌های بنیادی روده را شناسایی کرد و یکی از محققان برجسته جهان در زمینه سلول‌های بنیادی طبیعی و پتانسیل آن‌ها برای درمان ترمیمی محسوب می شود. پروفسور مایکل دلوکا از کشور ایتالیا نیز در سال ۱۳۹۷ برای تحقیقات خود در زمینه سلول‌درمانی و ژن‌درمانی ترکیبی برای بیماری اپیدرمولیز بولوزا (پروانه‌ای) پنجمین کاظمی پرایز را دریافت کرده است.پروفسور توماس براون (Thomas Braun) از پژوهشگران اصلی مؤسسه تحقیقات قلب و ریه ماکس پلانک در سال ۱۴۰۳ برنده ششمین دوره جایزه کاظمی شد و تمرکز فعلی پروفسور توماس براون بر روی تحقیقات مولکولی تکوین عضلات قلب و اسکلتی، سلول‌های بنیادی و بازسازی بافت‌های انقباضی و همچنین پیری و سازگاری سیستم قلبی عروقی است.
