چهارمین دوره جایزه کاظمی
جایزه کاظمی در سال ۱۳۹۵ به پروفسور هانس کلورز اهدا شد.
پروفسور هانس کلورز متخصص ژنتیک، پزشک و پژوهشگر علوم پزشکی است. وی اولین فردی بود که سلولهای بنیادی روده را شناسایی کرد و یکی از محققان برجسته جهان در زمینه سلولهای بنیادی طبیعی و پتانسیل آنها برای درمانهای بازساختی است.
برای اشاره مختصر به کارهای برجسته علمی هانس کلورز میتوان به تعیین نقش حیاتی آبشار سیگنالی پایین دست Wnt، TCF، و مکانیسمی را که توسط آن سیگنالهای Wnt ژنهای هدف خاص TCF را فعال میکند، اشاره کرد. او با کشف این موضوع که اختلال در ژن 4TCF منجر به از بین رفتن بخشهای سلولهای بنیادی کریپت روده میشود، اولین کسی بود که سیگنالدهی Wnt را با زیستشناسی سلولهای بنیادی بالغ پیوند داد. تیم کلورز روی روده و فیزیولوژی آن کار کردند، که تا آن زمان اساساً یک موضوع مطالعه نشده نیز بود.
کلورز در موارد متعددی برای تحقیقاتش نامدار شده است؛ او در سال ۱۹۹۹ به عنوان عضو EMBO و همچنین در سال ۲۰۰۰ به عنوان عضو آکادمی سلطنتی هنر و علوم هلند انتخاب شد و برنده جایزه کاتاریجن برای علوم پزشکی شد. وی جایزه اسپینوزا (هلند) را از انجمن اروپایی تحقیقات بالینی در سال ۲۰۰۱ و جایزه لویی-ژانتت را برای پزشکی (سوئیس) در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد و همچنین به عنوان شوالیه لژیونهونور (فرانسه) شناخته شد. در سال ۲۰۰۵ جایزه علم و جامعه را از جشنواره یادبود اسلون کترینگ کاترین برکان جود (ایالات متحده) دریافت کرد. اراسموسام سی روتردام (هلند) جایزه جوزفین نفکنس را برای تحقیقات سرطان و مینبورگ آلمان در سال ۲۰۰۸ جایزه تحقیقات سرطان را به او عطا کردند. دکتر کلورز همچنین جایزه انجمن سرطان هلند را در سال ۲۰۰۹، جایزه پژوهشی اتحادیه اروپا گوارش (UEGF) را در سال ۲۰۱۰ و جایزه پزشکی ارنست یونگ را از بنیاد علم و تحقیقات یونگ (آلمان) در سال ۲۰۱۱ دریافت کرد. جایزه لئوپولد گریفول از انجمن تحقیقات سرطان فرانسه، جایزه کولف، شوالیه شیر هلند، جایزه ویلیام بومونت از انجمن گوارش آمریکا و جایزه پزشکی دکتر هاینکن (هلند) در سال ۲۰۱۲ و جایزه پیشرفت در علوم زیستی در سال ۲۰۱۳ به او تعلق گرفت. در سال ۲۰۱۴ او جایزه بیمارستان عمومی ماساچوست را در تحقیقات سرطان دریافت کرد، کرسی انکولوژی TEFAF را بر عهده داشت، عضو آکادمی AACR شد و مدال استرویونبرگ جامعه اروپایی تحقیقات بالینی (ESCI) را کسب کرد. او در سال ۲۰۱۵ جایزه مک ایون ISSCR را برای نوآوری و جایزه استاد آکادمی سلطنتی هنر و علوم هلند را در سال ۲۰۱۶ دریافت کرد.